Het “geslacht”, dat een verscheidenheid aan “soorten” omvat, is de groepering in de botanische classificatie die voor tuiniers het meest belangrijk is. Soorten kunnen met elkaar kruisen om “hybriden” te vormen, die worden aangeduid met het voorvoegsel.
Een soort kan zowel natuurlijke variaties hebben (zoals gevarieerde bloemkleuren) als gekweekte variëteiten, of “cultivars”, die in leven gehouden worden om een bepaalde eigenschap te behouden. Lonicera is dan een geslacht, terwijl Lonicera japonica, Lonicera nitida, en L. heckrottii soorten zijn. Een cultivar van L. nitida die “Baggesen’s Gold” heet, werd gekozen om zijn goudkleurige bladeren. De eisen van soorten binnen een geslacht kunnen sterk variëren, omdat planten in geslachten worden ingedeeld op basis van gedeelde eigenschappen zoals bloemvorm en aantal bloemblaadjes, maar de snoei- en trainingsbehoeften hangen af van groeiwijze en bloeiseizoen.
Energie van groei
Snoeien, dat de groei van scheuten beperkt, stimuleert de groei van nieuwe groei op andere delen van de plant. Als een plant gezond is en bestand tegen hard snoeien, dan geldt in het algemeen dat hoe harder er gesnoeid wordt, hoe krachtiger de hergroei zal zijn. Aan de andere kant leidt minimaal of niet snoeien tot weinig hergroei. Daarom, als de groei van een struik, bijvoorbeeld, onevenwichtig wordt, snoei dan de zwakkere kant streng terug, terwijl je de andere kant met rust laat, ofwel heel licht in vorm snoeit.
Hard snoeien beperkt niet noodzakelijk de grootte van een plant; in feite is het tegendeel waar, tenzij het herhaaldelijk gedaan wordt, zoals bij unieke ingrepen als hakhout. Herhaald streng snoeien om kleiner te worden maakt veel struiken en bomen alleen maar zwakker. In plaats van herhaaldelijk terug te moeten hakken, is het altijd beter een plant te kiezen die bij de gegeven ruimte past.
Tijd van het snoeien
De leeftijd en de soort van het bloeiende hout hebben een directe invloed op het snoeitijdstip, dat van cruciaal belang is. Bijvoorbeeld, struiken die in de nazomer of de herfst bloeien doen dat op de groei van het lopende jaar. Deze struiken worden in de lente gesnoeid om de groeikracht te bevorderen van de scheuten die in het volgende jaar zullen bloeien. Heesters die in het voorjaar en de vroege zomer bloeien, doen dat op de groei van het vorige seizoen. Ze worden na de bloei gesnoeid, zodat nieuw hout zich kan ontwikkelen en rijpen, om het volgende jaar te bloeien. In sommige gevallen worden bloesems door hetzelfde geslacht maar een andere soort voortgebracht.
Buddleja die alleen staat
Veel buddleja’s kunnen elk jaar streng gesnoeid worden, met als resultaat lange, actieve stengels die wel 2 meter kunnen worden en in één seizoen bloeien. Oud hout waaruit uitlopers groeien; afhankelijk van wanneer de bloemen zullen bloeien, wordt het uitlopers op het juiste moment tot het raamwerk teruggesnoeid. Bij sommige planten moeten extra overwegingen in acht genomen worden; zo mogen planten die bij het knippen “bloeden” niet in het voorjaar gesnoeid worden, omdat de druk van het groeiende sap tot hevig bloeden zou leiden.
Altijd groene planten ontwikkelen kwetsbare nieuwe groei die door vorst of koude wind kan worden geschaad als ze te vroeg in het voorjaar of te laat in de zomer worden gesnoeid. Verschillende training voor dezelfde plant (Syringa meyeri ‘Palibin’). ‘Baggesen’s Gold’ Lonicera nitida
Deze soort dichte, groenblijvende struik heeft kleine, glanzende bladeren en vertakkende, onbuigzame stengels, en hij wordt vaak als heg gebruikt.
Japanse lonicera
Met zijn lange, slanke, kronkelende stengels en overvloedige bloesems is deze typisch voor de klimmende soorten die bekend staan als kamperfoelies. Bijna natuurlijke vorm van nature groeit Syringa meyeri ‘Palibin’ uit tot een nette, bossige struik die tot op de grond begroeid is. ontwikkelde vorm speciale training die regelmatig wordt uitgevoerd, heeft een heel ander effect.
